Rozmowa z prezesem Małopolskiego Związku Lekkiej Atletyki Grzegorzem Sobczykiem

- Kolejny sezon lekkoatletyczny za nami. Czas na podsumowania. Jaki on był dla Małopolski?

- Przede wszystkim zacznę od smutnego pożegnania. W tym roku pożegnaliśmy Czesławę Mentlewicz, medalistkę mistrzostw Polskich w biegach długodystansowych. W czasie swojej bogatej kariery zdobyła liczne medale krajowe w biegach długich na stadionie, ulicy oraz w przełajach. Po zakończeniu kariery w dalszym ciągu była związana z swym klubem LKS Kłos Olkusz, w którym pracowała jako trenerka. Dała się poznać jako osoba radosna i przyjacielska. Czesława Mentlewicz (z domu Pacia, urodzona w 1956 r.) zdobywała medale mistrzostw Polski w latach 1983-1995 na wielu dystansach, od 1500 m do maratonu. Wielokrotnie stawała na podium MP, mając takie osiągnięcia: złoty medal – półmaraton (1993), srebrne medale – 10 000 m (1984) i 20 km (1984), brązowe medale – bieg przełajowy (1983), 5000 m (1984), 20 km (1989) i maraton (1990).

- Żegnamy wybitną zawodniczkę i trenerkę, licząc, że jej osiągnięcia będą kontynuować następcy. Jakie były główne akcenty w minionym sezonie małopolskiej „królowej sportu”?

Mija właśnie pół wieku od 19. Igrzysk Olimpijskich w Meksyku (12–27 października 1968), które okazały się szczególne pod wieloma względami.

Pierwszy raz zorganizowano igrzyska w w Ameryce Łacińskiej. Olimpijski ogień rozszerzał się więc na kolejne kontynenty i na starcie w wyścigu do organizacji największej sportowej imprezy świata została tylko Afryka i to trwa do dziś (Antarktydy nie liczymy). Meksyk położony jest na wysokości aż 2200 metry nad poziomem morza, a więc olimpijczycy pierwszy raz natknęli się na poważne przeszkody, które zgotowała im natura, rozrzedzone powietrze - z wysiłku biegacze mdleli, w biegach długich wyniki nawet o minutę, dwie okazywały się gorsze od rekordów światowych. Odwrotnie było w sprintach i skokach, tu bito rekordy, w czym - poza wysokością – jeszcze pomagał im po raz pierwszy położony na bieżni i skoczni tartan.

Czytaj więcej: Pół wieku ery tartanu

Na stadionie AWF w Krakowie rozegrano lekkoatletyczny Memoriał im. Aleksandra Moroza. Organizatorem była sekcja l.a. Cracovii 1906 przy pomocy Urzędu Miasta Krakowa i dawnych zawodników klubu.

Były to ostatnie zawody „królowej sportu” w naszym regionie w tegorocznym sezonie na stadionie. Wystartowało ponad 150 zawodników z 8 województw, z 26 klubów, a zawody przeprowadzono w formie dwubojów.

Wielkim sukcesem biało-czerwonych zakończył się występ w 24. lekkoatletycznych mistrzostwach Europy seniorów w Berlinie. Polska w klasyfikacji medalowej zajęła 2. miejsce, zdobywając 7 złotych medali, 4 srebrne i 1 brązowy. W tej tabeli pierwsza była Wielka Brytania: 7-5-6, a trzecie Niemcy 6-7-6.

Złoto wywalczyli: Justyna Święty-Ersetic na 400 m, Małgorzata Hołub-Kowalik, Iga Baumgart-Witan, Patrycja Wyciszkiewicz i Justyna Święty-Ersetic w sztafecie 4x400 m, Paulina Guba w kuli, Anita Włodarczyk w młocie, Adam Kszczot na 800 m, Michał Haratyk w kuli, Wojciech Nowicki w młocie, srebro: Sonia Ennaoui na 1500 m, Marcin Lewandowski na 1500 m, Konrad Bukowiecki w kuli, Paweł Fajdek w młocie, brąz: Joanna Fiodorow w młocie.

Czytaj więcej: 12 medali w Berlinie – na tropie Wunderteamu

W Lublinie odbyły się 94. mistrzostwa Polski, w których małopolscy lekkoatletki i lekkoatleci włączyli się do skutecznej walki o medale.

W tegorocznych mistrzostwach kraju Małopolska miała trudniejszą sprawę. Ubył jej Michał Haratyk, który z AZS AWF Kraków wrócił do Sprintu Bielska-Białej. W Lublinie wykazał, że jest obecnie kulomiotem numer 1 w kraju, regularnie uzyskuje bardzo dobre wyniki, teraz miał 21,85 i wyprzedził halowego mistrza Europy Konrada Bukowieckiego (AZS UWM Olsztyn). Nie mogła w Lublinie wystartować ze względu na kontuzję Aleksandra Gaworska (AZS AWF Kraków), czołowa polska biegaczka na 400 m i płotkarka.

Mimo jej nieobecności właśnie płotki stały się silną bronią krakowian. Zarazem pokazała się w nich nowa fala krakowskiej lekkoatletyki. Klaudia Siciarz (AZS AWF) ma 20 lat i już sięgnęła po dominację w kraju wśród seniorek. Zdetronizowała Karolinę Kołeczek (AZS UMCS Lublin), która wygrywała płotki na MP 5 razy z rzędu. W finale 100 m ppł w Lublinie krakowianka miała świetny czas 12,74 choć z minimalnym wiatrem. - Jestem szczęśliwa – powiedziała. - Niedługo postaram się uzyskać jeszcze lepszy rezultat i to bez pomocy wiatru. - Podopieczna trener Ewy Ślusarczyk nie tylko dysponuje młodzieńczą energią, ale ma dobre warunki fizyczne, nie boi się walki ze starszymi, bardziej utytułowanymi rywalkami, ma już minimum PZLA na start w ME seniorów w sierpniu w Berlinie.

Czytaj więcej: 8 medali Małopolan w Lublinie

W Lublinie od piątku do niedzieli rozegrane zostaną 94. lekkoatletyczne mistrzostwa Polski. Uczestnicy powalczą także o przepustki na ME do Berlina.

Europejski czempionat odbędzie się 7-12 sierpnia i występ w Lublinie jest ostatnią szansą dla tych lekkoatletów, którzy jeszcze nie mają minimum kwalifikacyjnego PZLA na zawody w Niemczech. Małopolska jednak nie może wystawić w Lublinie najsilniejszego składu. Ubyła czołowa zawodniczka, płotkarka Aleksandra Gaworska (AZS AWF), która niedawno zerwała więzadła krzyżowe w lewym kolanie. To eliminuje ją ze startów w tym roku, także zimą w hali.

- Do kontuzji doszło podczas treningu w Krakowie – informuje trener Andrzej Giza. - W trakcie biegu chciała nagle ominąć płotek, skręcić, ale źle postawiła nogę, kolec wbił się w tartan i zablokował ruch. Ola musiała poddać się operacji, rekonstrukcji w kolanie, nałożono jej na kolano stabilizator, czeka ją długa rehabilitacja, do sportu zapewne wróci na wiosnę.

Gaworska zimą w hali w sztafecie 4x400 m była wicemistrzynią świata. W tej sztafecie przed rokiem na MŚ na stadionie miała brąz, a na Uniwersjadzie złoto. Ten sezon na stadionie zaczęła obiecująco, na 500 m uzyskała najlepszy wynik w historii lekkoatletyki. W Lublinie miała walczyć o miejsce w reprezentacji do Berlina w sztafecie i na 400 m ppł, pech to przekreślił.

W porównaniu z ubiegłym rokiem nie wystartuje już barwach krakowskich kulomiot Michał Haratyk (AZS AWF), który po latach nauki w Krakowie wrócił do Bielska-Białej. Rok temu był mistrzem Polski, dwa lata temu wicemistrzem Europy, w tym roku dysponuje znakomitą formą, przekroczył 22 m (tak daleko nie pchał nawet dwukrotny mistrz olimpijski Tomasz Majewski), zwyciężył w ten weekend w Pucharze Świata w Londynie. Szeregi AZS AWF Kraków opuścili także chodziarz Jakub Jelonek (teraz Budowlani Częstochowa) oraz Rafał Sikora (AZS AWF Katowice).

Mimo braku Gaworskiej biegi płotkarskie w Zamościu mogą być jednak mocną stroną Małopolan. O krajowy medal powalczy na 100 m ppł Klaudia Siciarz (AZS AWF). 20-latka czyni stałe postępy, na swym dystansie zeszła już poniżej granicy 13 sekund, przewodzi liście krajowej i ma minimum do Berlina. Podobnie minimum na ME uzyskał Jakub Mordyl (AZS) na 400 m ppł i w Lublinie chce potwierdzić swą kandydaturę do startu w stolicy Niemiec. Ponadto na 400 m ppł zadebiutuje utalentowana 20-letnia Katarzyna Martyna (Wawel), która zamierza powalczyć o finał MP.

- Trzymamy kciuki za Olę Gaworska, aby jak najszybciej wróciła do sportu – mówi prezes MZLA Grzegorz Sobczyk. - W ubiegłorocznych MP w Białymstoku Małopolska wywalczyła 8 medali. Powtórzenie tego osiągnięcia będzie wypełnieniem naszego zadania. Obok pary płotkarskiej Siciarz – Mordyl do medalu z naszego okręgu kandydują kulomiotki Aldona Żebrowska (AZS AWF) i Anna Niedbała (Wawel), może któraś z nich wypełni nawet minimum do Berlina… W skoku w dal Mateusz Różański (AZS PWSZ Tarnów), jeśli znacznie poprawi rekord życiowy, to nie tylko ma szansę zostać medalistą, ale i znaleźć się w ekipie na ME. O miejsca na podium MP powalczą: na 1500 m lub 5000 m Katarzyna Broniatowska (AZS AWF), Justyna Ostrowska (AZS AWF) w trójskoku, Justyna Konior (AZS AWF) wzwyż, Adam Czerwiński (Lider Siercza) na 1500 m, Angelika Faka (Wawel) w dal oraz inni nasi reprezentanci....

- Mam nadzieję na udany występ Małopolan w Lublinie – kontynuuje Grzegorz

Sobczyk. - Podobny do startu naszych zawodników w młodzieżowych mistrzostwach Polski do lat 23 w Sieradzu, gdzie zdobyliśmy 11 medali. W niedawno rozegranym na stadionie AWF w Krakowie czwórmeczu lekkoatletycznym potwierdzili swą klasę młodzi Klaudia Siciarz, Anna Niedbała i Jakub Mordyl, wygrywając swe konkurencje. Mecz zakończył się wygraną Polski z Czechami, Słowenią i Węgrami, był udany organizacyjnie i sportowo, a mógł się odbyć dzięki wydatnej pomocy PZLA i Urzędu m. Krakowa. Z kolei po mistrzostwach Polski w seniorów będziemy ściskać kciuki za występ naszych młodszych podopiecznych. 27-29 lipca odbędą się na Stadionie Śląskim w Chorzowie Ogólnopolska Olimpiada Młodzieży z udziałem dziewcząt i chłopców 16- i 17-letnich. W gronie tych, którzy mogą powalczyć o podium są m.in. Oliwia Sowa (MLUKS Tarnów, trener Halina Grech) na 800 m, Weronika Nagięć (Wieliczanka, trener Maciej Giza) na 100 m ppł, Maciej Kopeć (Wawel, trener Jerzy Kaduszkiewicz) na 110 m ppł i 400 m ppł, Piotr Główczyk (Wawel, trener Jerzy Kaduszkiewicz) w trójskoku, Maciej Czyszczoń (MKS Rabka, trener Wiesław Perucki) na 100 m, Mateusz Olszówka (AZS PWSZ Tarnów, trener Jarosław Wałaszek) w skoku w dal.

Taka jest opinia prezesa Sobczyka. Z krakowskich sukcesów dodajmy jeszcze, że w kategorii 15 lat liderką krajowej listy została Julia Sobczyk (Wawel), która w Bielsku-Białej uzyskała w skoku wzwyż wynik 1,73, uzyskując minimum Europejskiej Federacji na mistrzostwa kontynenty juniorów do Gyoer (Węgry). Niestety, nie mogła pojechać na te zawody, bo regulamin dopuszcza uczestników od 16 roku życia. Niemniej Julia wykazała, że rośnie nowy talent...

Jan Otałęga

W Krakowie na stadionie AWF w czwórmeczu lekkoatletycznym zawodniczek i zawodników do lat 23 triumfowała Polska. Dobrze spisali się młodzi krakowianie.

Biało-czerwoni wywalczyli w ogólnej punktacji 495 pkt i wyprzedzili Czechy 376, Węgry 304 i Słowenię 162. To trzeci czwórmecz tych zespołów (pierwszy w naszym kraju), za każdy razem wygrywała Polska.

W trakcie zawodów bieg na 100 m ppł wygrała Klaudia Siciarz (AZS AWF Kraków)) z doskonałym czasem 12.94. To jej rekord życiowy (poprzedni wynosił 13.12), trzeci w Europie do lat 23, stawiający Siciarz na 12. miejscu w historii polskiej lekkoatletyki. - Wierzyłam w taki rezultat – powiedziała po biegu 20-letnia podopieczna trener Ewy Ślusarczyk. - Mam już minimum na sierpniowe mistrzostwa Europy seniorów w Berlinie, wcześniej będą mistrzostwa Polski w Lublinie, to są moje główne cele w sezonie. Wierzę, że pomyślna passa będzie kontynuowana.

Minimum do Berlina uzyskał także 22-letni Jakub Mordyl (AZS AWF Kraków), wygrał na 400 m ppł w czasie 50.17, bijąc rekord życiowy o ponad pół sekundy. Przed pochodzącym z Woli Rzędzińskiej, a obecnie studiującym w Krakowie na Uniwersytecie Rolniczym 22-letnim zawodniku otwiera się także szansa występu w europejskim czempionacie w stolicy Niemiec.

Trzecia była na 400 m ppł Katarzyna Martyna (Wawel) 59.89.

- W tym sezonie pobiłam swe rekordy w płotkach jak i na 400 m. Sezon halowy straciłam przez kontuzję, więc teraz cieszę się z osiągnięć – powiedziała na mecie.

Wyniki Siciarz i Mordyla uznano za najbardziej wartościowe w czwórmeczu, a a cała trójka talentów wskazuje, że Kraków staje się nową siłą w polskich biegach przez płotki.

Z kolei Anna Niedbała (Wawel) zwyciężyła w kuli 15.91. Dobry wynik w skoku w dal, najlepszy w sezonie, osiągnął Mateusz Różański (AZS PWSZ Tarnów) 7.80, mając zresztą ten tylko skok w konkursie niespalony

Drugi na 1500 m przybiegł Andrzej Kowalczyk (Wawel) 3:48.50, trzecia w dal była Angelika Faka (Wawel) 5.90, a Mariola Karaś (AZS AWF Kraków) przypieczętowała na ostatniej zmianie zwycięstwo Polek w sztafecie 4x400 m 3:37.82.

Następny czwórmecz za 2 lata na Węgrzech.

Jan Otałęga

Medalowy plon młodych

11 medali wywalczyli młodzi lekkoatleci z Małopolski podczas mistrzostw Polski do lat 23. Trzykrotnie na podium stanęła Klaudia Siciarz.

Płotkarka AZS AWF Kraków okazała się bezkonkurencyjna w biegu na 100 m ppł, wygrywając czasem 13,12. Z kolei na 100 m była druga 11,89, ulegając tylko reprezentantce kraju Ewie Swobodzie (AZS AWF Katowice). W sztafecie 4x100m wraz z koleżankami AZS AWF Kraków Justyną Bryzek, Karoliną Cuber i Karoliną Kozłowską Siciarz zdobyła brąz czasem 46,89.

Dwukrotnie na najwyższym podium stanął Jakub Mordyl (AZS AWF Kraków), wygrał bieg na 400 m ppł 51,46, a także z biegaczami akademickiego klubu Mariuszem Jurczykiem, Patrykiem Marmonem i Sebastianem Szkołą sztafetę 4x400 m z wynikiem 3.14,89. Skok w dal wygrał tarnowianin z AZS PWSZ Mateusz Różański, mając wynik 7,65.

Srebro podczas tych MP przypadło Katarzynie Martynie (Wawel) na 400 m ppł 60,11, Annie Niedbale (Wawel) w kuli 16,13, także AZS AWF Kraków w sztafecie 4x100 m 41,48, biegli w składzie: Sebastian Szkoła, Jakub Janiak, Łukasz Żak i Artur Wasilewski. Brąz zdobyli: Mariola Karaś (AZS AWF Kraków) na 400 m 54,05 i Filip Sacha (AZS AWF Kraków) w trójskoku 14,92.

W tabeli medalowej klubów AZS AWF Kraków zajął 3. miejsce (3-2-3), najlepszy był OŚ AZS Poznań (5-4-1), W klasyfikacji klubowej triumfował AZS AWF Kraków 315 pkt, 15. Wawel 86, 23. AZS PWSZ Tarnów 53, sklasyfikowano 76 klubów.

(jot)

Jaka jest teraz kondycja małopolskiej „królowej sportu”, jakie jej perspektywy, czy doczekamy się znowu medalistów najważniejszych imprez w kraju i za granicą, pochodzących z naszych klubów?

W pierwszym odcinku zajmowaliśmy się blokiem lekkoatletycznym konkurencji sprinterskich i płotkarskich. Teraz kolej na blok biegów średnich i długich oraz opinie o tym fachowców.

Kraków miał wielu biegaczy znakomitej klasy. Przypomnieć można choćby Wacława Soldana (Cracovia), który przed wojną rywalizował z legendarnym z Januszem Kusocińskim. W latach powojennych do asów polskiego Wunderteamu należeli długodystansowcy Wawel Stanisław Ożóg i Edward Stawiarz. Po halowe mistrzostwo USA oraz medale w mistrzostwach Europy sięgał średniodystansowiec Henryk Szordykowski (Wawel). W latach 70. i 80. Kraków chlubił się dwiema biegaczkami Wisły: Elżbietą Katolikową oraz Celiną Sokołowską, które dominowały w kraju na dystansach średnich i długich, przysparzając też laurów reprezentacji. W ostatnich latach błyszczał w biegach na 3000 m z przeszkodami talent Wioletty Frankiewicz (AZS AWF Kraków), uczestniczki Diamentowej Ligi, medalistki ME. Niedawno medal na 1500 m z halowych ME przywiozła Katarzyna Broniatowska (AZS AWF Kraków).

Czy dzisiejsi biegacze i biegaczki z Małopolski pójdą w ich ślady?

Dogonić Sobottową i Urbasia!

Małopolska lekkoatletyka przekroczyła 95 lat swej oficjalnej działalności. Były na tej drodze lata chwały, jak i momenty trudne. Jaka jest kondycja „królowej sportu” dzisiaj? W kilku odcinkach przedstawimy aktualną sytuację, wspierając się opiniami ekspertów, naszych szkoleniowców. Zajmiemy się blokami konkurencji, na początek blok biegów sprinterskich z 400 metrami, także płotkarskich, kobiet i mężczyzn.

W tych konkurencjach Kraków nieraz dominował na polskiej scenie lekkoatletycznej. Wspomnijmy choć czasy Barbary Sobottowej, trzykrotnej olimpijki i dwukrotnej złotej medalistki mistrzostw Europy (200 m i i sztafeta 4x100 m ), jej koleżanki Marii Kusion-Bibro, albo lata nie tak odległe kiedy na przełomie XX i XXI wieku ton walce sprinterów w Polsce nadawali krakowianie. Marcin Urbaś przeszedł do historii polskiego sportu, przekraczając granicę 20 sekund na 200 m, Marcin Nowak był medalistą w sztafecie mistrzostw Europy, po nich wygrywał setkę na MP Dariusz Kuć. Oni wszyscy zawiesili wysoko poprzeczkę dla następców. Obecnie pod Wawelem nie mamy takich sprinterów, czy sprinterek. Wyróżnia się jedynie na 400 m i 400 m przez płotki Aleksandra Gaworska, medalistka mistrzostw świata w sztafecie 4x400 m. Błysnął też płotkarski talent do niedawna juniorki Klaudii Siciarz, rekordzistki świata juniorek na 60 m ppł. w hali.

Na stadionie AWF w Krakowie Małopolski Związek Lekkiej Atletyki zorganizował zawody- Memoriał Trenerów - będący praktycznie otwarciem nowego sezonu na stadionach.

Zawody uczciły pamięć zmarłych, zasłużonych szkoleniowców „królowej sportu” w okręgu małopolskiego: Jana Puchera, Bogusława Swiby i Kazimierza Świerzowskiego. Padły dobre wyniki. Bieg na nietypowym dystansie 500 m wygrała medalistka ubiegłorocznych MŚ w Londynie, uznana przez „Dziennik Polski” sportowym odkryciem 2017 roku w Małopolsce Aleksandra Gaworska. Biegaczka AZS AWF uzyskała czas 1.08,65 , z którego bardzo zadowolony był jej trener Andrzej Giza, bo rezultat wykazał, że wytrwała praca treningowa owocuje. To najlepszy wynik w kraju w historii polskiej lekkoatletyki. Poprzedni najlepszy czas też należał do Gaworskiej, był prawie o sekundę gorszy. Zawodniczka pozytywnie podsumowała swój występ na tartanie w Krakowie. - Przepracowałam dużo czasu na obozach, byłam w Afryce, Hiszpanii, Zakopanem, Miałam trudny sezon halowy. Teraz, od maja, pora na pokazywanie się na bieżni. Z rezultatu się cieszę. Mam nadzieję, że praca na treningach przełoży się na dobre efekty na stadionach. Mój cel w tym roku to mistrzostwa Europy w Berlinie. Chciałabym biegać tam w reprezentacyjnej sztafecie 4x400 m oraz na 400 m przez płotki. Niebawem więc przystąpię do biegów płotkarskich. Oby tylko zdrowie dopisywało, na razie nie jest źle – podsumowała Aleksandra Gaworska. Druga w tym biegu była kolejna podopieczna trenera Andrzeja Gizy Mariola Karaś z rekordem życiowym 1.10,41 (AZS AWF Kraków).

Memoriały bieg pamięci trenera Jana Puchera na 1000 m wygrał Adam Czerwiński (Lider Siercza). Czas 2.21,44 jest jego rekordem życiowym. Były biegacz Wawelu bardzo się ucieszył z tego rezultatu. - Po kilku latach rozłąki z bieganiem na stadionach, postaram się wrócić do krajowej czołówki na średnich dystansach. Ten plan pogodzę to z moją pracą nauczyciela w szkole i trenowaniem młodzieży w Sierczy koło Wieliczki– stwierdził Czerwiński. W tym mityngu kolejne miejsca na 1000 m za Czerwińskim zajęli: Andrzej Kowalczyk 2.27,02 i Szymon Dobaj 2.27,79, obaj z Wawelu, podopieczni trenera Grzegorza Sobczyka. Na 1000 m kobiet zwyciężyła Katarzyna Chryczyk 2.49,69 (AZS AWF Kraków, trener Wacław Mirek).

Rozmowa z Aleksandrą Gaworską, wicemistrzynią halowych MŚ

- Serdeczne gratulacje za srebrny medal, zdobyty podczas halowych, lekkoatletycznych mistrzostw świata w Birmingham w sztafecie 4x400 metrów!

- Dziękuję bardzo. Podium stanowiło dla nas marzenie i cel. Amerykanki były poza zasięgiem, choć dystans Polek do nich się zmniejsza. Trener kadry Andrzej Matusiński motywował nas do walki. W finale byłyśmy trzecie, ale szybko okazało się, że druga na mecie sztafeta Jamajki została zdyskwalifikowana. Nam przypadło srebro, zarazem poprawiłyśmy rekord Polski w hali o ponad 2 sekundy.

- Po finale sztafet było sporo zamieszania z dyskwalifikacjami…

- Tak, bo ukarano też Brytyjki, ale niebawem cofnięto im karę. Jamajki zostały zdyskwalifikowane słusznie, bo za błąd w ustawieniu w strefie zmian. Z kolei protestowały Ukrainki, że Patrycja Wyciszkiewicz przeszkodziła w biegu ich zawodniczce, ale sędziowie tego nie uznali. Mówiono, że groźba kary wisi też nad sztafetą USA, bo jedna z Amerykanek miała przekroczyć linię toru, ale film tego nie potwierdził.

- Nie tak dawno Pani nie była pewna swych występów w hali w tym roku…

W Birmingham (Wielka Brytania) od czwartku do niedzieli trwać będą 17. halowe mistrzostwa świata w lekkoatletyce z udziałem 27-osobowej ekipy polskich lekkoatletów.

Jedyną osobą z Krakowa w polskiej reprezentacji jest 23-letnia biegaczka z AZS AWF Aleksandra Gaworska, aspiruje do sztafety 4x400 m. - Nie byłam pewna występów tej zimy – mówi podopieczna trenera Andrzeja Gizy. - Najpierw leczyłam kontuzję, przepadła mi część treningów. Teraz jestem zdrowa, w halowych mistrzostwach Polski w Toruniu byłam na 400 m czwarta, co zadecydowało o powołaniu mnie do reprezentacji. Do sztafety kandyduje u nas sześć biegaczek, o wyborze czwórki startujących zadecydują trenerzy już w Birmingham. Mam nadzieję zmieścić się w tym kwartecie. To byłby mój debiut w mistrzostwach świata w hali. W poprzednim sezonie zdobyłyśmy brąz na MŚ na stadionie, teraz po cichu taki cel też się pojawia, ale będzie trudno. Niemniej liczę na udany występ całej ekipy polskiej w Birmingham.

95 lat „królowej sportu” - 12

Dziesiątka asów nad asami

To już ostatni, 12. felietonowo-wspomnieniowy odcinek. Kończy się rok, który był jubileuszowym: 95-lecia oficjalnej działalności lekkoatletyki na ziemi krakowskiej. I właśnie na tych łamach miałem miłą okazję przypomnieć największe dokonania asów krakowskiej „królowej sportu” w minionym 95-leciu.
Ten jubileusz uczcił ostatnio Małopolski Związek Lekkiej Atletyki. Na uroczystym spotkaniu w ośrodku w Osieczanach zjawili się trenerzy, działacze, niektórzy zawodnicy z całego regionu. Prezes MZLA Grzegorz Sobczyk podsumował dokonania, omówił aktualną sytuację lekkoatletyki w Małopolsce. Z kolei zasłużonym szkoleniowcom i działaczom przekazał dyplomy honorowe. Dzieje małopolskiej „królowej sportu” w 95-leciu nakreślił wiceprezes związku Jakub Sowiński.
Mnie przypadła przyjemność prelekcji o największych gwiazdach l.a naszego regionu. Zadanie nie było łatwe, pod Wawelem trenowało i startowało kilkaset wybitnych postaci z bieżni, skoczni czy rzutni i o nich można byłoby mówić godzinami. Trzeba było dokonać selekcji. Wybrałem 10 asów 95-lecia, a tu poniżej ich przedstawiam. O każdym tylko parę słów, bo byli oni bohaterami poprzednich 11 odcinków. I jeszcze osobisty dopisek - całą dziesiątkę miałem okazję poznać i wielokrotnie rozmawiać. Zaczynam od miejsca 10.

10. Antoni Chrzanowski
To ukłon w stronę czasów najdawniejszych, gdy powstawała lekkoatletyka na ziemi krakowskiej. Starszy o rok od klubów Cracovii i Wisły, mieszkał koło Błoń. Lubił biegać, zapisał się do sekcji l.a. Wisły, trenował na deptaku przy Parku Jordana. Biegał na 200, 400, startował też we Lwowie, W-wie, zdobył mistrzostwo wojskowe kraju na 100 m. Na mej liście jest symbolem czasów pionierskich l.a w Krakowie, aż do końca XX wieku był żywym świadkiem historii.

Sprintem w nowy wiek

W wiek XXI małopolska lekkoatletyka weszła z wielką gwiazdą światowego formatu w swych szeregach – Robertem Korzeniowskim. Chodziarz krakowskiego Wawelu 4-krotnie został mistrzem olimpijskim, 3 razy mistrzem świata i 2 razy mistrzem Europy. Swoją karierę zakończył w 2004 roku.

W tym czasie mocną grupę lekkoatletów w małopolskim regionie stanowili biegacze, szczególnie sprinterzy z AZS AWF Kraków oraz Wawelu. W 1998 roku coraz głośniej było o młodym biegaczu z akademickiego klubu, 200-metrowcu Marcinie Urbasiu. Swe pierwsze sportowe kroki stawiał pod okiem trener Ewy Ślusarczyk w SKS Kusy, potem przeszedł do AZS AWF w ręce trenera Lecha Salamonowicza. Sprinter awansował do kadry narodowej i miał pełne szansę występu w mistrzostwach Europy w Budapeszcie. Niestety, kontuzja uniemożliwiła mu start, z trybun oglądał jak jego koledzy wywalczyli w stolicy Węgier w biegu sztafetowym 4x100 m brązowy medal. Za rok talent Urbasia eksplodował i usłyszała o nim cała sportowa Polska. Podczas mistrzostw świata w Sewilli uzyskał w półfinale na 200 m rewelacyjny czas 19,98 s. Jako pierwszy Polak i drugi białoskóry sprinter w historii pokonał na tym dystansie barierę 20 sekund. Ten rekord Polski trwa już 19 lat i nikt na razie w kraju nie zbliżył się do wyniku Urbasia. W finale w Sewilli krakowianin był 5.

Triumfy na bieżni i w hali

Oto kolejnych garść wspomnień z 95 lat działalności lekkoatletycznej w Małopolsce.

Celina Sokołowska była najlepszą polską zawodniczką w biegach długich na przełomie lat 70. i 80. Biegaczka krakowskiej Wisły wywalczyła aż 25 medali mistrzostw Polski juniorek i seniorek na stadionie, w hali i przełajach, wszystkie na dystansach 1500 m i 3000 m, w tym mistrzynią kraju zostawała 17-krotnie , 14 razy jako seniorka. Ustanawiała rekordy Polski na obu swych dystansach. W 1976 roku w marokańskim Rabacie wywalczyła srebrny medal w drużynowym czempionacie globu w biegu na przełaj.

Zaczynała karierę sportową w Budowlanych Kielce. Potem trafiła do sekcji l.a. Wisły Kraków, gdzie brylowała w biegach średnich Elżbieta Katolik. Obie zawodniczki uczyniły klub „Białej Gwiazdy” czołowym w biegach na arenie krajowej, udanie startowały za granicą. Z kolei wybitnym przedstawicielem Wisły wtedy w biegach był maratończyk, olimpijczyk z Moskwy Zbigniew Pierzynka.

Fundamenty pod gmach „królowej”

Bardzo blisko do jubileuszu stulecia oficjalnej działalności lekkoatletycznej w Małopolsce.

Dziś kolejna kartka z jej dziejów.

Czasy powojenne to stopniowe dźwiganie się do wyżyn sportu polskiego, w tym krakowskiego. Popularna była piłka nożna, ale osiągnięciami przewyższyły ją wtedy inne dyscypliny sportu jak lekkoatletyka. W barwach Wisły biegał Stefan Widerski, powojenny mistrz Polski w biegach na 1500 m oraz w hali na 800 m. Jako młody chłopak mieszkał przy Kazimiera Wielkiego, a często zachodził na Rynek do matki, która pracowała w księgarni. Tam spotkał piłkarza Wisły Stefana Szumilasa, który chłopcu podarował bilet na mecz. To związało Widerskiego z klubem „Białej Gwiazdy”, ale niebawem wojna przerwała sportową pasję. Widerski działał w AK. Dopiero po wojnie mógł zająć się sportem. Zaczynał od piłki, ze względu na wrodzoną szybkość ustawiano go na skrzydle. Niemniej młody piłkarz rozwinął skrzydła na innym polu…. Trener lekkoatletyki Wacław Sidorowicz postanowił zrobić z niego biegacza. Widerski trenował systematycznie, także zimą w hali przy ulicy Zwierzynieckiej i wysunął się na czoło średniodystansowców w okręgu krakowskim. Uzyskał najlepszy czas w Polsce na 1500 m. Za nim podążyli inni Małopolanie. Podczas mistrzostw Polski w 1948 roku w Poznaniu zwycięskie podium po finale 1500 m opanowała trójka biegaczy z Wisły. Pierwszy był Stefan Widerski, za nim Tadeusz Kwapień i Zbigniew Boczar. Widerski popisał się niezwykłym wyczynem podczas MP sztafet 3 x1000 m, odebrał pałeczkę, gdy rywale byli 50 metrów z przodu, ale po zaciętej pogoni wyprowadził klub na 2. miejsce. Miałem okazję poznać nestora krakowskich biegów średnich. Pan Stefan tak wspominał:

Igrzyska z pechem

Krakowska lekkoatletyka obchodzi 95-lecie. To kolejna kartka z jej dziejów.

Pod koniec lat 50. narodził się polski Wunderteam. Jednak nie tylko lekkoatleci stanowili o jego sile. Do czołówki międzynarodowej awansowały też kobiety. Poprzednio opisałem już rolę sprinterki AZS Kraków Barbara Sobottowej, mistrzyni Europy na 200 metrów oraz w sztafecie, w tworzeniu potęgi polskiej lekkoatletyki, dziś kolej na inne lekkoatletki z małopolskiego regionu.

Urszula Figwer była na przełomie lat 50. i 60. czołową oszczepniczką świata. Zawodniczka krakowskiego AZS została dwukrotnie olimpijką, w Melbourne w 1956 roku zajęła w finale 5. miejsce, 4 lata potem w Rzymie – 6. Zdobyła akademickie wicemistrzostwo świata w 1959 roku w Turynie, 3 razy została mistrzynią Polski. Stanowiła bardzo silny punkt reprezentacji Polski i wiele lat brylowała w swej konkurencji w kraju.

Byli podporą Wunderteamu

Oto trzeci odcinek z 95-letnich dziejów „królowej sportu” pod Wawelem. Czas po drugiej wojny światowej to żywiołowy rozwój sportu w Polsce, a lekkoatletyka wśród różnych dyscyplin sportowych wysuwała się na czoło. W latach 50. zbudowano w kraju silną drużynę narodową w biegach, skokach i rzutach.
W popularnych wtedy meczach międzypaństwowych biało-czerwoni lekkoatleci gromili rywali z obydwu państw niemieckich, Wielkiej Brytanii, Włoch, czy też Federacji Rosyjskiej. Dlatego nasz zespół trafnie ochrzczono Wunderteamem – cudownym zespołem. Tylko Amerykanie byli poza zasięgiem Polaków. W tych meczach każdy kraj wystawiał po dwóch zawodników w każdej konkurencji, zwycięzca każdej otrzymywał 5 pkt, drugi – 3, trzeci 2 i ostatni – 1. Do końcowego rezultatu meczu liczyła się suma punktów. Mecze trwały po dwa dni, w Polsce gromadziły dziesiątki tysięcy widzów, przeważnie na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie (100 tysięcy na spotkaniu Polska – USA!) oraz miliony przy radioodbiornikach (telewizja była jeszcze powijakach).

Kolejny sezon „królowej sportu” za nami. O dokonaniach polskich lekkoatletów było głośno, swą cegiełkę do sukcesów kadry seniorów podczas mistrzostw świata w Londynie, a także w trakcie innych imprez dołożyli także Małopolanie, jak biegaczka Aleksandra Gaworska, brązowa medalistka MŚ w sztafecie 4x400 m, czy kulomiot Michał Haratyk (oboje AZS AWF Kraków), 5. w MŚ.

Na zapleczu kadry seniorów także było ciekawie. Małopolscy młodzi lekkoatleci też mieli czym się cieszyć w mijającym roku. Złote medale w młodzieżowych mistrzostwach Europy do lat 23 w Bydgoszczy wywalczyły w sztafecie 4x400 m zdobyły Aleksandra Gaworska oraz Mariola Karaś (obie AZS AWF Kraków), szkolone przez Andrzeja Gizę. Monika Nowak (AZS AWF Kraków) w dysku znalazła się w finale tychże MME; trenowała u Kazimierza Rusina, obecnie pod okiem Dominiki Tomczak.

Dwa medale przywiozły krakowianki z mistrzostw Europy juniorów do lat 19 w Grossetto. Klaudia Siciarz (AZS AWF Kraków) wywalczyła brąz w biegu na 100 m przez płotki, trenuje ją Ewa Ślusarczyk, także brąz stał się udziałem kulomiotki Anny Niedbały (Wawel Kraków), szkolącej się u Jana Michniaka. 4. miejsce zajęła w tym włoskim mieście sztafeta Polski 4x400 m, wśród której biegła Katarzyna Martyna (Wawel Kraków), trenująca pod kierunkiem Mariusza Pasia. 6. miejsce w skoku w dal zajął Mateusz Różański (AZS PWSZ Tarnów), jego trener to Jarosław Wałaszek.

Ponadto zimą w hali Siciarz ustanowiła w biegach na 60 m przez płotki rekordy juniorek i świata.

W Bydgoszczy zakończyły się lekkoatletyczne mistrzostwa Polski, które zarazem były okazją do zdobycia minimów PZLA do igrzysk w Rio i ME w Amsterdamie.

Burze i gradobicia nie przeszkodziły Pawłowi Fajdkowi (Agros Zamość) w osiągnięciu znakomitego wyniku 81,87 w rzucie młotem. Lider tegorocznej światowej tabeli ustanowił rekord mistrzostw Polski. - Rzucałem w takim rytmie jak zmienna pogoda – stwierdził polski mistrz świata. – Niektóre próby były dalekie, inne nieudane. Jestem jednak zadowolony, bo umocniłem się na czele światowej listy. Na razie myślę o mistrzostwach Europy w Amsterdamie, bo są za dwa tygodnie, a igrzyska dopiero w sierpniu. Chcę w Holandii być w formie...

Trzech medalistów mistrzostw Europy i Świata w lekkiej atletyce spotkało się z młodzieżą nowohuckich szkół, by przybliżyć jej tajniki sportu.

Spotkanie zorganizował Małopolski Związek Lekkiej Atletyki przy współudziale Gimnazjum im. Bogdana Jańskiego na osiedlu Niepodległości, znane z wielu sportowych inicjatyw. Uczniowie i uczennice mogą poza nauką rozwijać swe sportowe pasje. Spotkanie nosiło hasło: „Nie bój się sięgać gwiazd!” współuczestnikami byli: Urząd Krakowa, Miejskie Centrum Profilaktyki Uzależnień, MOS Kraków-Wschód oraz MZLA, których przedstawiciele pojawili się w nowohuckim gimnazjum.

Zaproszonymi asami „królowej sportu” byli: Marcin Urbaś (AZS AWF Kraków), już po zakończeniu kariery, olimpijczyk, halowy mistrz Europy na 200 m, Grzegorz Sudoł (AZS AWF Kraków), wciąż startujący chodziarz, medalista MŚ i ME, marzący teraz o wyjeździe na swe czwarte igrzyska olimpijskie oraz trener chodu Ilja Markow, były wicemistrz olimpijski i mistrz świata w barwach Rosji w marszu na 20 km, od lat szkoleniowiec w Małopolsce, prezes stowarzyszenia Niepołomice Biegają. Zaproszone zostały też dwie utalentowane lekkoatletki, stojące u progu kariery: skoczkini wzwyż, młodzieżowa mistrzyni Polski z ub. roku Justyna Konior (AZS AWF Kraków) oraz kulomiotka, medalista OOM Anna Niedbała (Wawel Kraków).

Rozmowa z GRZEGORZEM SUDOŁEM

Grzegorz Sudoł z prywatnego archiwum zdjęć

- Pokonanie ostatnio na mityngu halowym w Bratysławie dwóch mistrzów świata w chodzie sportowym to zapewne dobry prognostyk na zbliżający się sezon olimpijski… 

- Pierwszy raz w tym roku wystartowałem w zawodach, na sprinterskim – a specjalizuję się w marszowych „maratonach” - dystansie 5 km. Na mecie byłem drugi za Brytyjczykiem Tomem Bosworthem, natomiast za mną przybyli dwa ostatni mistrzowie świata na 50 km: Słowak Matej Toth (2015 r. Pekin) oraz Irlandczyk Robert Heffernan (2013 r. Moskwa). Dystans dla nas był nietypowy, hala, trudno wyciągać dalekosiężne wnioski, niemniej satysfakcja jest, jak i motywacja do dalszej pracy. Chcę w sierpniu pojechać na igrzyska do Rio de Janeiro i pomaszerować tam na 50 km.

Na ostatnich igrzyskach w Londynie z Krakowa startowało 4 lekkoatletów, wszyscy z AZS AWF: Agnieszka Szwarnóg (chód na 20 km), Matylda Szlęzak (3000 m z prz.), Grzegorz Sudoł (chód na 20 km) i Rafał Sikora (chód na 50 km), wszyscy bez większych sukcesów. W Pekinie reprezentowało Małopolskę 7 osób. Ilu ma szanse do Rio?

Przede wszystkim 38-letni Grzegorz Sudoł, który chce w dawnej stolicy Brazylii maszerować na 50 km, czyli na swym koronnym dystansie, a nie jak 4 lata temu na 20 km. – W chodziarskim „maratonie” czuję się lepiej niż w krótszym chodzie – twierdzi zawodnik. Aby wystartować w Rio, musi na mistrzostwach Polski w marcu, w słowackich Dudincach, osiągnąć limit PZLA 3.50 godz na 50 km. - Dam radę, mój rekord życiowy wynosi 3.41.20 – uważa Sudoł. W przypadku gdyby więcej zawodników uzyskało limit PZLA, zadecyduje ranking na podstawie startów od 22.08.2015 po 10 maja. Na razie występów chodziarze mają mało. Jak najlepszy czas w Dudincach będzie mocno przybliżał do Rio. W rezerwie zostanie Sudołowi występ 7 maja w drużynowych MŚ w Rzymie. Wydaje się, że największą przeszkodą dla chodziarza, by po raz czwarty zostać olimpijczykiem, może być… pech. Raz złamał żebro przed zawodami, kilka razy nagle zachorował na żołądek itd. – Mam nadzieję, limit pecha już się wyczerpał – mówi zawodnik.

Rozmowa z PIOTREM GALONEM, trenerem kulomiota Michała Haratyka

- Gratuluję świetnych wyników podopiecznego! W tym sezonie halowym Michał Haratyk pchnął kulą aż 21,35 m, poprawił rekord życiowy o ponad metr, przez pewien czas był liderem światowej listy kulomiotów, aktualnie jest trzeci za Amerykanami. Zaskoczyło to Pana? 

- Nie, bowiem Michała dobrze znam, obserwuję na treningach. Pracował solidne i w trakcie treningowych prób kula szybowała coraz dalej. A ponieważ jest typem zawodnika, który na zawodach uzyskuje na ogół lepsze wyniki niż podczas treningów, wierzyłem, że w tym roku granica 21 metrów pęknie. Tak się stało i to niezmiernie cieszy.

- Wyniki ponad 21 m, wygrywanie z czołówką krajową z Tomaszem Majewski na czele przyniosły Michałowi Haratykowi miano rewelacji sezonu halowego. Niemniej w halowych mistrzostwa Polski w Toruniu był dopiero czwarty…